4 en 5 mei

Dodenherdenking 2025 gecombineerd met avonddienst

Jaarlijks organiseren we in Hoornaar een bijeenkomst op 4 mei. Samen staan we stil bij de betekenis van Dodenherdenking. Zo houden we de herinnering in stand voor alle generaties.

In 2025 werd de dienst gehouden tijdens een aangepaste kerkdienst in de Nederlands Hervormde Kerk. Tijdens de dienst droegen Diede, Joah, Marinthe en Jo Anne, allen leerlingen van de Hoornaarse basisscholen, hun eigen gedichten voor en er werden enkele overdenkingen gedeeld. Raadslid Wout de Jong vertegenwoordigde de gemeente Molenlanden en vertelde over de 3 gevallen Hoornaarse mannen. Ook las hij de afscheidsbrieven van Arie Leendert Verhoef en Wouter Slob voor.

Kort voor 20.00 uur liepen we gezamenlijk naar het oorlogsmonument voor de kerk, daar werd namens de Oranjevereniging onderstaand gedicht voorgedragen en een krans gelegd. Ook de aanwezigen hebben een bloem kunnen leggen bij het monument. Om klokslag 20.00 uur waren we 2 minuten stil om te herdenken.

Zwijgend staan hun namen daar,
gehouwen in steen, dichtbij elkaar.
Geen trots vertoon, geen groot verhaal,
maar heldere daden, zonder taal.


Jan Albertus Pals viel jong, dat valt zwaar,
een jongen nog, maar zijn einde kwam daar.
Geen thuis meer wachtte, geen veilige schoot,
zijn naam leeft voort, ook na zijn dood.


Arie Leendert Verhoef en Wouter Slob, broeders in moed,
stonden op, want zwijgen voelde niet meer goed.
Een staking, een daad, een gebaar —
betaald met het leven, onherroepelijk waar.


Ze keken allen de angst recht in het gezicht,
maar voor ons deden zij hun plicht.
Wapens, een leger, verzet,
een wereld vol schaduw, een dagelijks gebed.


In ons dorp, waar het gras weer groeit,
waar kinderen spelen, en een bloem weer bloeit,
ligt hun verhaal in deze steen,
en komen wij weer samen bijeen.


En elk jaar opnieuw, als mei begint,
en de wind over Hoornaar zingt,
luistert het dorp naar hun stil bestaan—
drie namen, die nooit verloren gaan.


Voor vrijheid, die vandaag zo gewoon lijkt,
voor stilte, waaruit onze dankbaarheid blijkt,
leggen wij bloemen, zeggen wij zacht:
“Dank voor jullie offer, dank voor jullie kracht.”